بررسی ماده های کنوانسیون لاهه

مطلب تهیه شده توسط سرکار خانم آزیتا ملاحی

کنوانسیون بین المللی، به منظور هماهنگسازی برخی احکام قانونی بارنامه ی دریایی مصوب دربروکسل، 1924

ماده 1

در این کنوانسیون، کلمات نامبرده، با مفاهیم زیر، بهکار برده شده است:

الف) حمل کننده یا متصدی حمل: بهطور عام، به مالک، یا اجاره کننده ی کشتی، که با فروشنده ی

کالا، قرارداد حمل منعقد کرده است، گفته میشود.

ب) قرارداد حمل: قراردادی است که فقط براساس بارنامه ی دریایی، یا سند مالکیت مشابه

دیگری، که برای حمل ونقل کالا، از طریق دریا صورت میگیرد، منعقد شود، و شامل هر بارنامه ی

دریایی، یا سند مشابه دیگری، که به استناد قرارداد اجاره ی کشتی، رابطهی بین حمل کننده، و

دارنده ی بارنامه، یا سند مذکور را، از زمان صدور، تعیین نماید.

پ) بار: شامل هرگونه محموله، اعم از اموال، اشیا، و هر کالای دیگری، به استثنای حیوانات زنده،

و بارهایی که مطابق مندرجات قرارداد حمل، باید روی عرشهی کشتی حمل شود، میباشد، و

درعمل هم، بدان نحو، حمل شود.

ت) کشتی: به معنای هر وسیله ای است که، برای حمل بار، در دریا، به کار میرود.

ث) مدت حمل: عبارت است از زمانیکه، محموله، در کشتی، بارگیری شده است، تا زمانیکه، از

کشتی، تخلیه گردد.

مسولیت و تعهدات حمل کننده ی دریایی